Αιώνιοι έρωτες: Κι όμως υπάρχουν

Δύο υπερήλικες άνθρωποι πιασμένοι χέρι-χέρι, περπατούν σε κάποιο δρομάκι. 

Ποιος δεν έχει θαυμάσει και ποιος δεν έχει συγκινηθεί από μια τέτοια εικόνα… Ίσως και να έχει αναρωτηθεί «θα φτάσω άραγε να περπατώ  έτσι μετά από χρόνια γάμου, με τον σύντροφο μου;».

Πλέον η απάντηση είναι «φυσικά και με αποδείξεις αρκεί να θέλουν και οι δυο. It takes two to tango. Πολλοί βιάστηκαν να πουν πως πρόκειται για παραμύθι, όμως τα επιστημονικά όργανα μετρούν και αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. 

Ναι, είναι δυνατόν ο έρωτας να κρατήσει για πάντα. Στη ζωική αλυσίδα υπάρχουν είδη μονογαμικά όπως οι λύκοι, οι κύκνοι και αρκετά πουλιά. Έχουν υπάρξει και στο ανθρώπινο είδος μονογαμικές  σχέσεις που διαψεύδουν «τον κανόνα του μύθου» της πολυγαμίας στο ανθρώπινο είδος. Υπάρχουν ζευγάρια ερωτευμένα και παντρεμένα για αρκετά χρόνια, που συνεχίζουν να βιώνουν  την σχέση τους το ίδιο δυνατά, όπως νεότεροι άνθρωποι πρωτοερωτευμένοι. 

Σε έρευνες που έγιναν πάνω στην συγκεκριμένη μελέτη, παρατηρήθηκε η ενεργοποίηση παραγωγής και λειτουργίας της ντοπαμίνης -ορμόνη  της ικανοποίησης  και της ευχαρίστησης- να  συναγωνίζεται το ίδιο ανάμεσα σε «υπερήλικες» σχέσεις και νέες. Η ανθρώπινη σχέση τείνει να ενεργοποιείται εγκεφαλικά πολύ περισσότερο στις γυναίκες. Ίσως εδώ δικαιώνεται η λαϊκή ρύση  «ο γάμος κρατιέται από τη γυναίκα».

Αν οι γυναίκες εξασκήσουμε την υπομονή και την γλυκιά επαφή με τους αγαπημένους μας, ώστε η «εστία» να μένει ζεστή και η φωτιά αναμμένη, τότε θα μπορούμε όλοι να γευόμαστε το ίδιο.

Η ζεστασιά που θα δείχναμε στον δικό μας άνθρωπο θα είχε χαρακτήρα ανταποδοτικό. Η ντοπαμίνη που παράγεται σε ειδικό σημείο του εγκεφάλου με την συμμετοχή συναισθημάτων έχει να κάνει με την ανταποδοτική ενέργεια, βάσει της οποίας νιώθουμε ικανοποίηση, ευχαρίστηση, ευτυχία.

Έχει παρατηρηθεί ότι είναι ικανή να παραχθεί σε κάποιον, μόνο και μόνο αντικρίζοντας την φωτογραφία του αγαπημένου του προσώπου. Το να δημιουργούμε στη σχέση μας ενοποιητικές δυνάμεις είναι στο χέρι μας και στη διάθεσή μας.

Όσοι ονειρεύονται να περπατήσουν μαζί ως τα βαθιά τους γεράματα, ας κρατήσουν την κοινή τους επιθυμία ολοζώντανη και θα βιώσουν, Θεού θέλοντος και επιτρέποντος το περπάτημα του αιώνιου έρωτα.

Ρούλα Κυράστα