Η πολύτιμη ισορροπία μας

Ο άνθρωπος είναι μια ολότητα. Σώμα-ψυχή-νους.

Όταν ασθενεί το σώμα του, «συν-πάσχει» και η ψυχή και ο νους του. Πλείστα τα παραδείγματα των ασθενών που καταθλίβονται ή κάνουν άσχημες σκέψεις, αν μη τι άλλο επηρεάζοντας ή καθυστερώντας την ίαση τους. Έχει αποδειχθεί όμως και το αντίθετο, να ασθενεί η ψυχή ή το μυαλό μας και να επηρεάζεται η υγεία του σώματος.

Την θέση αυτή, έχουν υποστηρίξει άλλωστε και αρκετοί γιατροί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με πρώτο τον Ιπποκράτη ο οποίος έλεγε αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή «ο άνθρωπος είναι μια ενιαία ψυχοσωματική οντότητα και η ασθένεια διέπεται από φυσικούς νόμους». Ο τρόπος της ψυχής να «τραβήξει το ενδιαφέρον».

Αιτίες, είναι πολύ συχνά οι εσωτερικές μας συγκρούσεις που δεν εκφράζονται και τα αρνητικά μας συναισθήματα, όπως φόβος, ο θυμός, η ενοχή, η γκρίνια, ο εγωισμός, η ζήλια      κ. ο. κ.

Πόσο πολύτιμη είναι αυτή η εσωτερική μας ειρήνη! Και πόσο λείπει από την καθημερινότητά μας!
Από μια τρελή και υπερφορτωμένη ενασχόληση με χιλιάδες πράγματα και έννοιες, προβλήματα και σκοτούρες, περισσεύει τόσο λίγη που μερικές φορές, δεν μένει να δώσουμε ούτε στα παιδιά μας.

Είναι λοιπόν λάθος, να αγνοούμε τον εαυτό μας, πηγαίνοντας στην άκρη κάθε εσωτερική μας εναντίωση ή πιέζοντας τον να προλαβαίνει καθημερινά τις όποιες υποχρεώσεις. Το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να δίνουμε στο σώμα, στην ψυχή και στο νου μας, μόνο κούραση.

Και όταν κάτι συμβεί στον ατσαλένιο μας εαυτό, αναρωτιόμαστε τι έφταιξε.
Στην πράξη όμως, ποτέ δεν μάθαμε να ακούμε την κραυγή του, που αν την προσέξουμε λίγο θα μας ψιθυρίσει την αληθινή αιτία.

Ένας σύγχρονος γιατρός, ο Jean-Jacgues Crévecoer, μετά από εικοσαετή παρατήρηση ασθενών καρκίνου, απεφάνθει πως «η ασθένεια είναι σημάδι ανισορροπίας που προέρχεται, τις περισσότερες φορές, από την συμπεριφορά του ασθενή συνειδητά ή ασυνείδητα. Τα συμπτώματα της ασθένειας είναι οι ορατές ενδείξεις αυτής της φυσικής ή ψυχικής ανισορροπίας».

Όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβανόμαστε και οι ίδιοι  αυτήν την πραγματικότητα και μας κάνει ολοένα πιο υποψιασμένους και υπεύθυνους απέναντι στην υγεία, την ψυχική αρμονία και την αναγκαία ισορροπία μας.

Πολλοί από εμάς έχουμε νιώσει αυτήν την γλυκύτητα της ηρεμίας και της ειρήνης, είτε σε μια γιαγιά, είτε σε κάποια ενήλικα άτομα, ή σπανιότερα σε νέους, ιδιαίτερα χαριτωμένους ανθρώπους.

Μοιάζουν όπως τα πλατάνια, που έχουν χιλιάδες πουλιά στα κλαδιά τους και ανθρώπους στον ίσκιο τους!

Μεγαλώνοντας, είναι ευτυχία για την ψυχή μας να τους μοιάσουμε!

Ρούλα Κυράστα