"Ο τόπος της προσωπικής ευτυχίας" είναι πολύ κοντά...

Οδηγώ και ακούω στο ραδιόφωνο τον Μάριο Φραγκούλη να τραγουδάει «όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο, για να κρύβομαι εκεί απ’ τη ζωή όταν λείπω…».

Εκείνη την ώρα συνειδητοποιώ πως μερικοί από εμάς, έχουμε από παιδιά έναν «τόπο», στον οποίο μπορούμε να μεταφερθούμε απλά, κλείνοντας τα μάτια μας.

Πιστέψτε με, είναι μεγάλη η βοήθεια που δύναται να προσφέρει, ιδιαίτερα στην ενήλικη ζωή, όπου οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες ορίζουν και περιορίζουν τις στιγμές της «επιλεκτικής απουσίας».

Πολλά βράδια, αλλά και αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν όλα ησύχαζαν, έκλεινα τα μάτια να πάρω δυο ανάσες και να βρεθώ νοερά στην υπέροχη ακρογιαλιά των ονείρων μου.

«Όμορφες αναπνοές» και πολύτιμες! Πέντε, δέκα λεπτά και επέστρεφα στην ροή της ζωής μου με διάθεση χαρούμενη, όπως όταν έκανα κοπάνα από το βαρετό μάθημα οικιακής οικονομίας.

"Ο τόπος της ευτυχίας", προσαρμόζεται ανάλογα με τις προσωπικές μας επιθυμίες, προσφέροντας ένα μικρό και πολύτιμο διάλλειμα, στην δουλειά, στο γραφείο, στο σπίτι… χωρίς να κοστίζει τίποτα.

"Ο τόπος της ευτυχίας" είναι στιγμές! Στιγμές που αξίζουμε όλοι!
 

Ρούλα Κυράστα